سبک های فضای سبز: سبک فرانسوی (پارتر)
باغ های فرانسوی از باغ های ایتالیائی منشأ گرفته اند.
ولی یک تفاوت اساسی بین این دو سبک وجود دارد. باغ های ایتالیائی در نزدیک شهر ها در شیب تپه ها ایجاد می شدند و در حالی که در فرانسه تمامی باغ ها در دشت های مسطح شکل قرار گرفته اند و به همین جهت سطوح، باغ بزرگتر و وسیع تر نشان می دهد به علت نبود شیب مناسب امکان حرکت آب از سطوح مختلف در باغ ها ی فرانسوی امکان پذیر نبوده و به همین دلیل سعی می کردند با گسترده کردن سطح آب داخل استخر ها و دریاچه ها همراه با فواره های این خلاء ها را پر کنند.
سبک پارتر: فرانسوی به معنای باغ در زمین مسطح می باشد که در طرح باغ در این سبک از منظر سازی از اهمیت بیشتری در مقایسه با گونه های گیاهی آن برخوردار می باشد. توجه به اینکه زیبائی اینگونه طرح ها از بالا بیشتر به چشم می خورد سعی میشود در کنار برج ها و ساختمان های چند طبقه ساخته شود که منظر آن از بالا به صورت برجسته بیشتر نمایان می باشد. این سبک از باغ سازی به عنوان یک سبک رسمی در قرن هفدهم میلادی در اروپا به اوج خود رسید.
در عصر قدیم باغ فرانسوی سبک غالب باغ های اروپائی بود. پایه اولیه طزح پارتر یک مربع یا مستطیل است که توسط پیاده رو به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. معنای اصلی شکل گیری طرح پارتر قرار گرفتن چند مربع در کنار هم می باشد. که حاشیه مربع به وسیله گیاهان درختچه و بوته ای قابل هرس و آرایش دادن جدا می شود.
در طرح فرانسوی استخرهای بزرگ کانال های آب از ویژ گی های باغ فرانسوی با توجه به مسطح بودن زمین استخرهای بزرگ همواره با فواره ها و کانالها آب وصل می شوند.
مسیر دسترسی برای پیاده روی جزء المان های اصلی طرح می باشد. در حاشیه ی این مسیر بدون نظم خاص درختان سایه انداز آرایش یافته کاشته می شوند. در مرکز باغ در یک نقطه مسیرهای دسترسی به هم وصل می شوند و شکل پای غاز را بوجود می آورند.
منبع: گل چمن